Maltesers..yummy or yucky?

December 11 1994

Kaarawan ng bunso kong kapatid noon, kaka 3 years old lang nya, gaya ng araw araw nyang gawain, palakad lakad lang sya sa loob ng bahay hawak ang manika nyang pinangalanang "kang-kang", sobra ang topak nya at panay ang pananakit nya, ngunit sa likod ng lahat ng ito ay siguradong lalapitan mo pa din sya dahil sa cute nyang mukha. Mejo busy ang atmosphere sa bahay nun, kakarating lang nila mama at papa galing Uniwide, namili ata sila ng pang handa sa birthday ni Keren, Keren nga pala ang palayaw ng kapatid kong bunso, Keng-Keng ang tunay nyang pangalan.

May pasalubong samin sila mama, tsokolate. Tuwang tuwa ang birthday girl sa pasalubong, sinamantala nya ang sitwasyon habang nag aadik kami ni ate kaka laro ng family computer upang angkinin ang lahat ng tsokolate na dapat ay para saming tatlo. Hawak hawak ni Keren ang supot nito habang paligid ligid sa tabi namin ni ate upang mang inggit sa sarap ng kinakain. Marami rami na syang nakain ng mapansin kong bakit nawala ang parte namin, sinubukan kong humingi ngunit ayaw ni bunso mamigay, patuloy ang ikot at ligid nya samin habang pilit inuubos ang tsokolateng hawak. 

Hulog ng langit, sa sahig, isang tskolatey biglang nalaglalg, gumulong palapit sa akin. Swerte talaga, nde lang isa, may sumunod pang dalawa. Patago ko itong kinuha, at mabilis sinubo ang isa, mejo iba ang lasa, pero okay lang, atleast masaya. Biglang natigil sa pag lalaro ang nakatatanda kong kapatid, "bakit ang baho? umutot ka ba?" agad nyang tanong sa akin. Biglang meron syang napansing kakaiba, ang mga tsokolateng hawak ni keren, gumugulong isa isa. Bigla akong kinabahan, at unti unting nag imbistiga, supot na hawak ni Keren, wala na. Kanina pay naitapon na pala. Ngunit nakapag tataka, nakain kong tsokolatey saan nag mula?

Pumipito ang katahimikan sa aking tenga, nag iisip, nangangamba. Nang biglang isigaw ni mama ang katotohanan, 

"Aujan, si Keren tumae! Pakihugasan!".